In heel dit proces is betrokkenheid van de bredere context, de school, de instelling, de familie, en op grotere schaal, de maatschappij, een absolute meerwaarde.
We hebben al gasten gehad in een training, waarvan de ouders ook getraind waren, en die gebruiken dat jargon gewoon thuis. En zo kunnen ze echt teruggrijpen op de training, in hun gezinscontext. Met die Rots en Water termen moeten ze dan niet meer zeggen van “Je bent weer zo agressief”, maar wel “Nu ben je wel een beetje te rots”. Dat komt ook helemaal anders aan dan gedrag te veroordelen, want dan voelen ze zich aangevallen. Dat is het ideale plaatje. (Rots en Water trainer)
De bredere context betrekken ligt in veel gevallen niet binnen de mogelijkheden van de psychofysieke training of de trainer zelf.
Het probleem is dat die sociale structuur niet bij ons ligt. Daar hebben we heel weinig controle over. Familiaal gaat het niet goed, zitten ze op die moeilijke leeftijd zonder echt goeie structuren, ze worden onder druk gezet van “je moet iets gaan doen met je leven, je moet eens goed beginnen nadenken over wat je wil met je leven”. Op school is er niets meer, of het lukt niet. En je voelt gewoon, als ze sociaal niet mee zijn, als dat niet lukt, verliezen ze daardoor in wedstrijden, negen op de tien keer. En dat is niet door het sportieve, maar door het sociale, het sociale kader. We hebben wel contacten met andere organisaties, vormingsorganisatie, mensen die trajectbegeleiding doen, die we bijvoorbeeld kunnen inschakelen, of voor het helpen bij werk zoeken. We verwijzen hen wel degelijk soms door. Een deel van ons werk is gewoon het sociale werk, heel het netwerk rond de academie. (bokstrainer)
Als die bredere context niet betrokken wordt, of er eenvoudigweg niet genoeg aandacht en begrip van die kant komt, dan gaan er veel groeikansen verloren.
Jongeren hebben veel meer in hun mars dan de omgeving soms denkt, maar worden soms veel te negatief in de media gebracht. We zouden ze meer tijd en ruimte willen geven, maar dat hebben we niet, en daar worden zij dan op afgerekend. Ik heb toch ook lang moeten groeien in mijn werk hier, mijn kwaliteiten en talenten? Dat is bij jongeren ook zo. Ze worden veel te snel afgerekend op dingen waarvoor ze gewoon meer tijd nodig hebben. We kunnen zo veel bereiken met onze gasten, en dat doen we ook. Maar we missen ook veel, of de jongeren bereiken veel niet door de ruimte en tijd die ze vanuit de context niet krijgen. (Ervaringsleren- jeugdwerker)
Idealiter heeft een organisatie die psychofysiek met jongeren werkt dan ook zelf een breder sociaal engagement in zijn mars.
Als organisatie moet je ook een visie op de maatschappij hebben vind ik. Als club maak je deel uit van heel de samenleving. Er wordt veel te vaak gedacht dat sport buiten de samenleving staat, daar houden we ons niet mee bezig. Maar eigenlijk is dat niet zo. En zeker dat sociale aspect van de jongeren waar wij mee werken dan toch, dat is zo overwegend, daardoor kan je bijna niet anders dan je ook sociaal te engageren. (bokstrainer)